Marzec

Przyszłością zajmę się jutro

Jestem u celu. W samiusieńkim centrum siebie. Kto by pomyślał? Wędrówka przez dżunglę, a na końcu, zamiast Szamana z pucharem – ja sama.
Na jakim końcu?
Na początku.

Układam myśli na półkach umysłu. W kosteczkę. Kolorami. Porządek jak u rasowej Panny. Przeszłość pakuję do worków, przyszłością zajmę się jutro. Dziś pierwszy dzień bez bólu w ramieniu. Poza rozlanym na dachach słońcu i podniebnym błyskiem piór mew, stanowi to niemożliwy do zlekceważenia powód euforii.

Owszem, mam plan na życie. Jego doskonałość polega na tym, że może się nie udać. Pozwalam ze wzruszeniem. Ramion.

Krzyk

Dziewiąta trzy. Rodzi się Krzyk. Przybiera postać dziewczynki, która słucha Bauhausu, ma tatuaże na plecach, a na twarzy tusz.
Rozmazany.
Od łez.

WSZYSCY WYPIERDALAĆ!!!

A najbardziej kot.

Essa.

Są dwa czarne piwa. I mega kocur. Na wieczór.

Mama

Maya

Jak się bawisz?

Trzy dni po emce

A właściwie, co ja taka miła? Dlaczego toleruję brak szacunku dla moich decyzji? Czemu pozwalam, by ktoś mnie pouczał kategorycznym tonem koniecznie z tym NIE MOIM imieniem na końcu, chuj wie, specjalnie czy nie?

Jak to: niespecjalnie? Przypadkiem tak do mnie mówisz? Przypadkiem to Gonzo grzyby wziął.

AJEM DE TAJGER

Ten obraz zaskakuje. Zamiast dumą, napawa niepokojem, a nawet dziwnym rodzajem smutku. Podobne uczucie towarzyszy wszelkim odkryciom, zderzeniu się z prawdą po latach poszukiwań. Eureka. Oto moja pasja. I co z tego? Poza świadomością, że ogrom pracy, który mnie czeka, wcale nie ustępuje ogromowi już dokonanemu. A ja taka zmęczona! A tak mnie plecy bolą! I ramię. Prawe. W łokciu.

Człowiek spędza niezliczone wieczory na pitoleniu przy piwie, tymczasem dzieło życia nie tylko niedokonane, ale nawet nie zaczęte. Ba! Niezaczęty choćby trening, by owo dzieło stworzyć. Farby niekupione. Płótna niezdobyte. Myśl niezakiełkowana. Pędzla brak.

A czas leci.
A świat się kończy.

Siedem książek. Siedem historii spisanych wartko, by umrzeć ze zmęczenia. A potem się narodzić i stwierdzić wreszcie, że nie chce mi się już pisać.

AJEM DE TAJGER. Jestem tygrysem. Płynę przez czarną wodę. Opowiadam światłem.

Piękne kaczątko

Nadal w obłokach.

Przebudzenie

Czym jest wierność?

Pojęciem uszlachetniającym zniewolenie. Poświęceniem ciała i ducha. Ślepym oddaniem.
I wiecznym tłumaczeniem: z kim, kiedy, o której, do kogo.

Wbrew utartym sloganom nie ma to nic wspólnego z szacunkiem. Nikt nie szanuje psa, ani drepczącej po ciasnym kojcu małżeństwa wiernej żony. Puszy się tylko ten, który wierności wymaga. Krótko trzyma smycz. Każde poluzowanie niesie ryzyko utraty. Przebudzenia.

Przebudzenie jest jak pierwszy promień wiosny wśród śniegu. Wspomnienie dzieciństwa. Prostych uczuć. Czystej logiki.

Należę do siebie.
Decyduję o sobie.
Moje życie.
Moje ciało.
JA.

Przebudzenie to chwila tuż przed skokiem. W samiusieńki środek zaspy.